don't say no

Don’t say no

            เพล้ง

         

ทันทีที่ถูกวางลงบนโต๊ะแก้วน้ำอายุสั้นก็ถูกมือหนาปัดตกอย่างไม่ใยดี เศษแก้วกระจายเกลือน พื้นเจิ่งนองไปด้วยคาปูชิโน่หวานน้อยของโปรดของเขา

ร่างหนาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สายตาคมจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตของร่างบางตรงหน้าคนที่พึ่งเสิร์ฟกาแฟให้เขา ใช้สายตาที่ใครๆก็ต่างบอกว่ามันน่ากลัวเหมือนเสือร้ายมองตั้งแต่หัวจรดเท้า วันนี้ร่างบางอยู่ในชุดนักศึกษาพับแขนเหนือศอกไม่ได้ผูกไทด์รองเท้าผ้าใบสีขาวที่เขาจำได้แม่นสวมทับด้วยชุดผ้ากันเปื้อนสีครีมแขนเล็กกอดถาดเสิร์ฟแนบอก

“ไม่ได้สั่ง” เสียงหนากดต่ำจนฟังดูน่ากลัว

“เดี๋ยวเจโน่ก็สั่ง คาปูชิโน่หวานน้อยอยู่ดีจะได้ไม่ต้องรอไง” พนักงานเสิร์ฟหน้าหวานยิ้มแฉ่งตอบกลับหน้าระรื่นนัยน์ตาส่องประกายสดใสไร้ความกลัวใดใด

 “ม มึง เขามองกันทั้งร้านแล้วนั่งลงเหอะ” เพื่อนร่วมโต๊ะหัวทองมองเขาด้วยสีหน้ากังวลโบกมือหยอยๆเป็นสัญญาณให้เขานั่ง

เจโน่จิ๊ปากอย่างขัดใจมองเพื่อนด้วยแววตาอาฆาตจนคนถูกมองยิ้มแห้งเป็นการสื่อว่า’กูไม่ยุ่งแล้วจ้า’ สิ่งเดียวที่มาร์คลีทำได้ในตอนนี้คือก้มลงอ่านเมนู เจโน่จึงหันกลับมามองร่างบางสายตาแบบเดียวกัน

“งั้นเดี๋ยวเราไปทำแก้วใหม่มาให้นะ” กำลังจะหันตัวกลับไป

“ไม่ต้อง” ตอบด้วยความเร็วแสง เขาหยิบธนบัตรสีเทาวางลงบนโต๊ะอย่างแรงแล้วเดินออกไปโดยไม่เฉียดโดนตัวพนักงานเสิร์ฟแม้แต่น้อย

“อ้าว! เชี่ยโน่ เดี๋ยวมึง แล้วงานกลุ่มเราอ้า!” มาร์คลีรีบลุกขึ้นวิ่งตามเพื่อนออกไปยังไม่วายหันกลับมาโค้งให้ร่างบางเป็นการขอโทษแทนเพื่อน

“หึหึ” นา แจมินหัวเราะออกมาเบาๆ มองตามเจโน่ที่ก้าวเดินออกไปจนลับสายตา

“ใจร้ายจังน้า” พึมพำกับตัวเองแล้วก้มลงเก็บเศษแก้วด้วยรอยยิ้ม

늦었다는 그런 눈빛은 말아줘 baby

อย่ามองฉันอย่างนั้น แล้วบอกกันว่ามันสายไปแล้ว ที่รัก

baby
ที่รัก

떠나지 말라던 그대 말이 맞았어

ตอนที่เธอพูดว่าอย่าไป ถูกแล้วล่ะ

yeah yeah

ใช่แล้ว ใช่แล้ว

@ทารกอย่าหยุด โดนมองแบบนั้นโดนปฏิเสธขนาดนั้นยังยิ้มอยู่ได้โง่หรือโง่ดูไม่ออกหรอว่าเค้าเกลียด #เลิกแล้วจ่ะNM

@peekaboo หน้าด้าน #เลิกแล้วจ่ะNM

@ผู้ชายใส่แว่น น้องแจมินยังมีพี่นะครับ #เลิกแล้วจ่ะNM

@อิผิน ทำเลวอะไรไว้คิดว่าผู้ชายเขาจะกลับมาง่ายๆหรอ #เลิกแล้วจ่ะNM

@เมจิกสการ์ เหอะๆๆๆ เป็นคุณหนูแต่มาทำงานร้านกาแฟ #เลิกแล้วจ่ะNM

 @โจ้ก๋วยเตี๋ยวเป็ด pls rt ฉลองเปิดร้านใหม่ แจกก๋วยเตี๋ยวฟรี10ชาม เด๋วมาสุ่มดึกๆคับ #เลิกแล้วจ่ะNM

“มีแต่คอมเม้นแย่ๆ” แฮชานยกตัวขึ้นจากเตียงเพื่อคุยกับเขาหลังจากที่นอนไถทวิตมาสักพัก

“แลัวยังไงหล่ะ กูไม่สนโลกอยู่แล้ว” แจมินไหวไหล่

“แต่ถ้ามึงยังอยู่บนโลกนี้ สนหน่อยก็ดีนะมึง”

“แย่หน่อยที่โลกทั้งใบของกูมีแค่เจโน่” และโลกทั้งใบของเจโน่ก็มีเค่แจมินเท่านั้น

네 사랑이 부담스러 벗어나려고 했어 했어

ฉันเคยคิดว่า รักของเธอมันมากเกินไป ฉันเลยพยายามดึงตัวเองออกมา

모두 미안해 내가 틀렸어
ฉันขอโทษนะ เป็นความผิดฉันเอง

너 없인 난 안 돼

ฉันไปต่อไม่ได้หากไม่มีเธอ
첨부터 다시 시작하면 안 되니 Please
เรามาเริ่มกันใหม่ได้ไหม

네가 사랑한
นี่คือความปรารถนาของฉัน

너무 사랑한 내 부탁이야
คนที่เธอเคยรักหมดหัวใจ

“เอาไปทิ้ง” ปรายตามองถุงกระดาษสีน้ำตาลในมือเพื่อนรักแล้วหันกลับมาสนใจงานต่อ

“คนเขาอุส่ามีน้ำใจ มึงก็รับไว้หน่อยดิวะ”

“กูไม่รับ มึงอยากได้มึงก็เอาไป”

“ดุจริงไอ่ห่าเป็นเสือหรือเป็นคน ก็ของๆมึงกูจะอยากได้ทำไมมีโน้ตแปะไว้ด้วยนะ” มาร์คเปิดถุงหยิบกระดาษสีชมพูขึ้นมาอ่าน

“ให้เจโน่   เจโน่คนดีที่หนึ่งเลย”

“กูบอกให้เอาไปทิ้ง!!”

ร่างหนาลุกจากโต๊ะเขียนหนังสือ ตรงเข้ามาขว้าถุงกระดาษสีน้ำตาลจากมือมาร์ค ก่อนหน้านี้เขามองออกไปที่นอกระเบียงเห็นมาร์คยืนคุยกับใครบางคนอยู่คนคนนั้นยื่นถุงกระดาษนี้ให้เพื่อนของเขา เจโน่เดินออกมาจากหอพักก็พบเจ้าของรอยยิ้มหวานคนที่ทำเขาเจ็บจนแทบขาดใจ

          “ถึงกับออกมาหากันเลยหรอ ดีใจจัง” คนน่ารักยิ้มจนตาปิด

          “เอาของของเธอคืนไป ฉันไม่ต้องการ!”

ปัก!

ถุงกระดาษสีน้ำตาลถูกขว้างอย่างแรงลอยเฉียดแก้มใสไปเพียงไม่กี่เซนแล้วตกลงตามแรงโน้มถ่วงของโลก

          ฮือฮา

          ร่างสองร่างตกเป็นเป้าสายตาของคนระแวกนั้นบ้างก็ออกมามองจากระเบียงหอบ้างก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย

          แจมินยังคงยิ้มก้มลงเก็บถุงกระดาษนี่เขาอุส่าลงมือเข้าครัวทำเองเลยนะ

          “ไม่ชอบหรอ งั้นเจโน่อยากกินอะไรบอกเราสิ”

          เจโน่ไม่ตอบแล้วเดินกลับเข้าหอพักไปแล้ว

@peekaboo ยังจะกล้าโผล่หน้ามาหาเขาอีก ไปตายซะ! #เลิกแล้วจ่ะNM

@อิแย้ม ชะม้อยชม้ายชายตาหน้าขาวน่าเกลียดน่ารำคาญ #เลิกแล้วจ่ะNM

@เป้คอนแทกเลนส์ ผมว่าเจโน่ทำเกินไปนะครับ เกือบโดนหน้าน้องแจมินแล้ว #เลิกแล้วจ่ะNM

@วดฟ. ก็สมควร #เลิกแล้วจ่ะNM

Don’t Say No oh oh
อย่าปฏิเสธกัน

마음이 아파 너도 그렇잖아
หัวใจของฉันเจ็บปวด เธอเองก็รู้สึกเหมือนกัน

다시 와 줘
กลับมาหาฉันนะ

내가 못된 거니
ฉันมันแย่ขนาดนั้นเลยใช่ไหม

Baby Don’t Say No
ที่รัก อย่าปฏิเสธกัน

믿어 여전히 내가 전부였던
ฉันยังคงเชื่อนะ เธอคือทุกอย่างของฉัน

너인 걸 oh oh oh oh
โอ้ โอ้ โอ้ โอ้

“แจมินพอเหอะ” เพื่อนรักรั้งแขนเขาเอาไว้

“ครั้งสุดท้ายแล้วแฮชาน เชื่อกู” แจมินแกะมือของเพื่อนออกส่งยิ้มหวานตามแบบฉบับแล้วเปิดประตูรถออกไป

เพียงก้าวเข้ามาแจมินก็ตกเป็นเป้าสายตาของชายหญิงในที่อโคจรแห่งนี้ เสียงบีทส์หนักๆแสงไฟสลัวและกลิ่นบุรี่ทำให้เขารู้สึกมึนหัว ใช้สายตามองปราดเดียวก็พบเจ้าของใบหน้าคมเข้มเซทผมเปิดหน้าผากใส่เสื้อเชิ้ตที่ดำสวบทับด้วยเจ็คเก็ตหนังสีดำเงามีซิป

เจโน่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนที่โต๊ะVIPด้านในสุด เจโน่มองเห็นเขาแล้วเราสบตากันไม่นาน เป็นเจโน่ที่เบือนหนีไป มือหนากระดกเครื่องดืมในแก้วจนหมดในคราเดียว 

ร่างบางจงใจเลือกที่นั่งตรงเคาท์เตอร์ในระยะสายตาของเจโน่

“มาคนเดียวหรอครับ”  เสียงทุ้มของชายแปลกหน้าดังขึ้นข้างหูมาพร้อมกับมือหยาบที่แตะเข้าที่สะโพกของแจมิน  ร่างบางยกยิ้มเขาได้เหยื่อแล้ว

“…” ไม่ตอบแต่ส่งยิ้มให้ค่อยๆเอี้ยวตัวกลับไปหาชายด้านหลัง

“แก้วนี้ให้ผมเลี้ยงนะครับ” มองข้ามไหล่ชายแปลกหน้าไปก็เห็นดวงตาคมกำลังจ้องเขาอยู่

          “คุณพูดว่าอะไรนะครับ เสียงเพลงมันดังผมได้ยินไม่ชัด” เบนสายตาจากเจโน่มาหาชายตรงหน้าแล้วแสร้งทำเป็นขมวดคิ้ว

          “ผมพูดว่า…” คนตรงหน้าก้มตัวลงมาหาเขาแล้วพูดที่ข้างหูเพื่อให้แจมินได้ยินชัดๆ

          “ให้ผมเลี้ยงนะครับ” แล้วค่อยๆเลื่อนใบหน้าออกห่างแต่แจมินกลับรั้งคอเสื้อคนแปลกหน้าไว้

          “พูดแบบนี้ถามแฟนรึยังครับ”

          “ผมโส- เฮ้ย !” ยังพูดไม่ทันจบร่างชายแปลกหน้าก็ถูกรั้งไปด้านหลัง

          “เชี่ยไรวะ!”  สถบออกมาเสียงดัง

          เจโน่ปล่อยมือจากเสื้อไอ้หน้าม่อที่มายุ่งกับแจมิน แล้วเปลี่ยนมาขว้าที่ข้อมือคนตัวบางออกแรงดึงให้เดินมากับเขา

          “เดี๋ยว! มึงจะไปไหน ปล่อยน้องเขาเดี๋ยวนี้”

          “มึงนั่นแหล่ะถอยไป! ยุ่งอะไรกับเมียกู!!” เจโน่ตะคอกเสียงดังพอบวกกับใบหน้าเกรี้ยวกาดก็ทำให้คนฟังกลัวจนหัวหด

         

너도 내 맘과 같다면 빨리 말해줘해 줘

หากเธอก็รู้สึกเหมือนกันรีบบอกฉันที

둘이 남이었던 시간 1초라도 싫어

เวลาที่เหลืออยู่ของเรา ฉันไม่อยากเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว

변한 나를 빨리 보여주고 싶은데 넌 왜

ฉันอยากให้เธอได้เห็นว่าฉันเปลี่ยนไปแค่ไหน แต่ ทำไมล่ะ

baby
ที่รัก

내가 모르는 표정을 하니

ทำไมต้องทำหน้าอย่างนั้น ฉันอ่านไม่ออกเลย

그런 거 난 싫어

ฉันไม่ชอบเลย

          ริมฝีปากร้อนบดขยี้ปากบางร้อนแรงและดุดันจนร่างบางแทบหายใจไม่ออก เกิดเสียงจูบจ๊วบจ๊าบดังก้องในลิฟท์ ร่างสองร่างแนบชิดมือหนากดต้นคออีกคนให้แลกลิ้นได้ถนัดขึ้น มืออีกข้างบีบเคล้นสะโพกนิ่ม แทบจะรอไม่ไหวแล้ว เมื่อไรจะถึงห้อง

.

.

.

          แจมินถูกดันลงบนเตียงกว้างตามมาด้วยร่างหนาของเจโน่ เขาบดจูบร่างบางอีกครั้งลิ้นร้อนส่งเข้าไปในโพรงปากหวานไล้ต้อนลิ้นของอีกคนจนจนมุม ดูดริมฝีปากล่างแล้วกัดเบาๆ

“โอ้ย” แค่อยากแกล้งให้คนใจร้ายเจ็บบ้างเท่านั้น

ยื่นมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ดแต่ไม่ได้ดังใจเลยกระชากออกจนกระดุมหลุดกระเด็นไปคนละทิศละทาง เชิ้ตตัวบางถูกขว้างทิ้งตามไปติดๆด้วยกางเกง

ร่างเปลือยเปล่าของแจมินถูกจับให้นอนคว่ำแล้วชันสะโพกขึ้นสูง มือหยาบจาบจ้วงเข้ามาให้ช่องทางอุ่นที่รัดแน่นจากสองนิ้วเพิ่มเป็นสามและสี่ขยับเข้าออกถี่ๆ

“อ๊ะ โอ้ยๆ” การกระทำที่รุนแรงทำให้แจมินเจ็บจนเขยิบสะโพหนี

“อ่า โทษทีลืมไปว่าไม่มีเจลทนหน่อยละกัน”

งอนิ้วครูดกับผนังอ่อนนุ่มมือข้างที่ว่างจับสะโพกอวบอิ่มไว้ไม่ให้ขยับหนี

“อ๊ะ เจ เจโน่ มันเจ็บ ฮื่อ!”

“บอกว่าจะไม่ทำอีกแล้วสิ”

“จะ อ๊ะ จะไม่ทะ ทำอีกแล้ว! โอ้ย ฮื่อเลิกแกล้งซะที!”

“หึ ดี”

พลิกร่างแจมินให้นอนหงายสอดขาตัวเองเข้าใต้ร่างบางจับขาเรียวขึ้นพาดบ่าแล้วสอดใส่ความเป็นชายเข้าจนสุดในคราวเดียว

“อื้อ!!” ความเจ็บปวดแล่นเข้ามาจนแจมินแทบทนไม่ไหวมือเรียวจิกผ้าปูที่นอนแน่น

เอวสอบกระแทกกระทั้นรุนแรงจนขาเรียวตกจากบ่าจึงจับร่างบางให้นอนตะแคงสอดแขนเข้าใต้ข้อพับแล้วเริ่มขยับอีกครั้ง

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” แจมินรู้สึกได้ถึงชายเสื้อหนังที่มีซิปตีเข้ากับก้นของเขาทุกครั้งที่เจโน่ขยับ อะไรกันเขาไม่เหลืออะไรบนตัวสักชิ้นแล้วดูเจโน่สิ

“จะ เจโน่”

“ครับ?”

“นี่เรา อ๊ะ อ๊ะ ดีกันแล้ว รึ อื้อ! รึยัง” แต่ละคำกว่าจะออกมายากเย็นเหลือเกิน

“อีกสองรอบจะให้คำตอบ อา” ร่างหนาครางต่ำ

“ห้ะ ไม่ไหวหรอก แค่นี้ก็จะ อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว” แค่นี้แจมินก็เสียวจะตายอยู่แล้ว

Don’t Say No
อย่าปฏิเสธกัน
Can I getcha lovin’ can I get it
ขอความรักจากเธอได้ไหม ได้ไหม

Can I get it
ได้ไหม

괜히 그러지 마 나는 알아

อย่าเป็นแบบนั้นเลย

나는 알아

ฉันรู้ ฉันรู้
Baby you and me
ที่รัก เธอกับฉัน

다 잘 될 거니

ทุกสิ่งจะไม่เป็นอะไร

아무 걱정하지 마

อย่ากังวลอะไรเลย
Can I getcha lovin’ can I get it
ขอความรักจากเธอได้ไหม ได้ไหมคะ

Can I get it
ได้ไหม

Don’t Say No

ถ้ายังไหวมาคุยกันใน  #pulsenomin หน่อย